Doğaya yabancılaşan insan

 
Doğaya yabancılaşan insan Doğaya yabancılaşan insan

Doğayı anlamaya çalışan insan sonuçta fizik konusuna gelir. İnsan düşünen varlık olarak hiyerarşide üst sırada yerini almıştı. “Düşünüyorum, öyleyse varım” (Cogito, ergo sum) ifadesiyle herşeyden şüphe etti, bir tek kendi aklından değil. 6 yy. Kendimizi onun dışında hatta ona karşıt bir konuma yerleştirirken artık animist değil son derece mekanik bir diyolog kurmaya başlamış olduk. Peki nasıl oldu da biz doğaya yabancılaştık ve onun içinde değil, onun dışındaymış gibi davrandık. İşte bu doğadan uzaklaştığımız ilk kareydi. Doğanın denklemlerini çözerek onu aşmayı planlıyoruz. . Artık insan düşünen bir varlıktı, matematik ve geometriyle zihinsel süreçleri açıklayabilirdi. Tüm bedenler birer makine gibiydi. Descartes ile her şey değişti. Antik Yunan filozofları mitlerin efsanevi hikayelerini geride bırakıp doğanın nasıl işlediğine kafa yormuşlardı. Yunanca phusis yani doğa kavramı, ‘fizik’ kelimesinin kökenidir. MÖ. Doğa filozofları olarak adlandırılan düşünürler evrendeki düzeni ve ilkeleri anlamaya çalışmışlardı, ilk maddenin ne olduğunu sorarak evrendeki logosun ve aklın peşine düşmüşlerdi. Bir çok filozofa ilham olmuş Herakleitos, doğadaki oluş, bozuluşa ve değişime dikkat çekti. Sen mi yoksa ben mi diyerek onunla girdiğimiz gizli savaşa kazanmayı hedefliyoruz. Onun dualistik felsefesiyle zihin ve beden birbirinden ayrıldı.

Doğaya yabancılaşan insan

Yunanca phusis yani doğa kavramı, ‘fizik’ kelimesinin kökenidir. Artık insan düşünen bir varlıktı, matematik ve geometriyle zihinsel süreçleri açıklayabilirdi. Descartes ile her şey değişti. Doğayı anlamaya çalışan insan sonuçta fizik konusuna gelir. . 6 yy. MÖ. Doğa filozofları olarak adlandırılan düşünürler evrendeki düzeni ve ilkeleri anlamaya çalışmışlardı, ilk maddenin ne olduğunu sorarak evrendeki logosun ve aklın peşine düşmüşlerdi. Sen mi yoksa ben mi diyerek onunla girdiğimiz gizli savaşa kazanmayı hedefliyoruz. Antik Yunan filozofları mitlerin efsanevi hikayelerini geride bırakıp doğanın nasıl işlediğine kafa yormuşlardı. Kendimizi onun dışında hatta ona karşıt bir konuma yerleştirirken artık animist değil son derece mekanik bir diyolog kurmaya başlamış olduk. Tüm bedenler birer makine gibiydi. “Düşünüyorum, öyleyse varım” (Cogito, ergo sum) ifadesiyle herşeyden şüphe etti, bir tek kendi aklından değil. İşte bu doğadan uzaklaştığımız ilk kareydi. İnsan düşünen varlık olarak hiyerarşide üst sırada yerini almıştı. Onun dualistik felsefesiyle zihin ve beden birbirinden ayrıldı. Doğanın denklemlerini çözerek onu aşmayı planlıyoruz. Peki nasıl oldu da biz doğaya yabancılaştık ve onun içinde değil, onun dışındaymış gibi davrandık. Bir çok filozofa ilham olmuş Herakleitos, doğadaki oluş, bozuluşa ve değişime dikkat çekti.